feliscatus.nl

Saaie schutting?

Wat is nu echt kenmerkend voor een Nederlands achtertuintje? Zijn het gekke tuinkabouters, de vogelhuisjes met een overdosis aan vetbolletjes, of toch die grote brikkenbeton tegels? Is het de fiets die ieders voortuin domineert, of de met stickers versierde container? Iedereen zal hier een ander antwoord geven. Mijn antwoord: de schutting.

Persoonlijk randje aan de tuin

Nederland staat vol voor- en achtertuintjes. En ieder tuintje heeft zijn eigen schutting. Zoals een hond dat met een geurspoor van urine doet, zo bakenen wij ons territorium af met een schutting. Halfhoog, afgerond, misschien zelfs met een raampje: de mate van privacy bepaal je zelf.

Een schutting vertelt veel over de persoon die in het achterliggende huisje woont. Ik vind het dan ook heerlijk om door achterbuurtjes te lopen en alle schuttingen te vergelijken. In nieuwbouwbuurten lijken buren –of de architect- vaak met elkaar een afstemming gemaakt te hebben. Maar het zijn juist de oudere buurten waar schuttingen het meest leven.

De persoonlijkheden in mijn achterstraat

Als voorbeeld zal ik eens een beeld schetsen van de schuttingen bij mij in de straat. Iedere dag loop ik voorbij dat zelfde rijtje schuttingen, en telkens weer verbaas ik mij over de verscheidenheid van deze schuttingen in dezelfde straat.

Ik zal beginnen met mijn eigen schutting. Een grenen schutting, inmiddels grijs verwassen, begroeid met Toscaanse jasmijn, een groenblijvende klimplant met naar Jasmijn geurende bloemen in de bloeitijd. De schutting is niet bijzonder opvallend, subtiel en minimaal, maar de plant geeft het een vleugje levendigheid.

De schutting van mijn naaste buren is totaal anders, en In vergelijking met de schutting van de buren is mijn schutting ineens maar saai en grauw. Hun afscheiding is namelijk een rieten mat. Een warme kleur, een vrolijk zomers tintje. En zo hebben mijn buren hun hele tuin dan ook ingericht: tropische planten, gekleurde stenen, mozaïek. Een beetje costa del sol, maar dan in Nederland.

Dan de schutting van mijn andere buren. Eveneens warm van kleur, een houten vuren schutting met aan het uiteinde een boog en tussen ieder schuttingdeel een paal. Op ieder paaltje staat een beeldje. Het hout van de schutting zit vol met knoesten. En tevens hangen er aan iedere schutting wel tien  plantjes, schilderijtjes met teksten als ‘home is where the heart is’ De tuin is daarmee een ware extensie van de woonkamer, die eveneens volhangt met dit soort quotes van de Action.

Wat zeggen deze verschillende hekwerken over de verschillende personen die hier wonen? Ben ik een saaie grauwe muis? Is mijn buurman toe aan vakantie?  Heerlijk om hier iedere dag weer over te fantaseren.

Mobiele versie afsluiten